Natyralizmi në art

Natyralizmi në art është një term që në thelb nënkupton përfaqësimin e asaj që është e dukshme, besnike deri në detaje (e ngjashme me riprodhimin fotografik), në krahasim me realizmin pa interpretimin e vlerës. Tendencat natyraliste mund të regjistrohen pothuajse në të gjitha epokat e historisë së artit. Nganjëherë i identifikuar me realizmin, natyralizmi në shekullin XIX ishte kundërpeshë ndaj klasicizmit akademik. Ky kuptim i natyralizmit çoi në shfaqjen e pikturës në hapësirën e lirë në mesin e shekullit XIX. Për të treguar stilin dallues të saj që u përfaqësua mes viteve 1870 – 1900, emri natyralizëm u paraqit jo më vonë se viti 1886 kur ky term u transferua nga letërsia në pikturë. Ai u mbështet në pozitivizëm ndërsa u tematizua në aspektin kritiko – shoqëror kritike për fatalizmin, mjedisin urbanistik, apo proletar, dhe mjerimin e tij, pa zhvilluar tipare unike stilistike. ^[1]

Ai rifillon pjesërisht karakteristikat e tij, duke i dhënë, si p.sh. me Gustave Courbet, një rëndësi parësore për motivin, natyrës së perceptuar ashtu siç është, për botën fshatare, se sa në skena historike, mitologjike ose fetare të ngrira nga kanonet akademike. Ai mori një qëndrim në favor të popullit dhe botës së punës, e që deri në atë moment i kishte shpëtuar përfaqësimit. Kjo lëvizje, e shënuar nga zhvillimi i fotografisë ^[2], mjekësia, shkencat e sakta, historia shoqërore, praktika, në formën e saj, qoftë në një mënyrë akademike, si ajo e Jean-Léon Gérôme, ose huazon efekte të caktuara pikturuese e impresionistëve, të cilat ai gjithashtu i trashëgoi. Një pjesë e rëndësishme e lëvizjes natyraliste ilustron perspektivën darviniane të jetës dhe natyrës. ^{[3] [4] [5]}

• Weisberg, Gabriel P. (2010). L’illusion de la réalité. Bruxelles: Fonds Mercator. fq. 223. ISBN 97890-6153-940-7.
• Frédérique Thomas-Maurin; Julie Delmas; Élise Boudon (2012). À l’épreuve du réel. Lyon: Fage éditions. fq. 182. ISBN 978-2-84975-271-5.
• Patricia Fride-Carrassat; Isabelle Marcadé (2010). Les mouvements dans la peinture. Paris: Larousse. fq. 240. ISBN 978-2-03-585639-5.
• Caroline Mathieu (1986). Musée d’Orsay, Guide (në frëngjisht). Paris: Éditions de la Réunion des musées nationaux. fq. 263. ISBN 9782711821297..